عملکرد مجازی سازی دسکتاپ

در ماضی هر فرد به یک سیستم کامل کامپیوتر دسترسی نداشت، یک رایانه مرکزی و قوی به نام mainframe هستی داشت و باقی دستگاه‌های متصل به آن بدون هر نوع سی پی یو و یا نیرو پردازشی بودند و تمامی کارها روی سیستم رایانه مرکزی چهره می‌گرفت.

بنابراین مدیریت کردن این تقسیم راحت‌تر بود. اما با گذشت زمان و ایجاد کامپیوترهای شخصی دیگر مدیریت کردن هر یک از سیستم پیشه کاستی بود،

بنابراین محققان به پیگیری تدبیر ماضی شده خدمات شبکه آوش نت و با روش‌های مدرن‌تری از جمله مجازی سازی دسکتاپ این مشکلات را رفع کنند.

مجازی سازی دسکتاپ یا به عبارت سایر desktop virtualization در واقع برپایی شده از چندین سرور قوی می‌باشد، که بر روی آن سیستم عامل نصب شده و به ازای هر کابر یک سیستم عامل نصب می‌گردد.

پردازش این تقسیم بدست سرور با قدرت زیادی چهره می‌گیرد.

در این بخش کاربر با استفاده از یک ترمینال ( تین کلاینت) به سرور مرکزی متصل شده و صفحه دسکتاپ مجازی خود را ملاحظه می‌نماید و می‌تواند به راحتی با آن به کارهای خود بپردازد.

این طریق از جنبه‌های گوناگونی برای یک سازمان و گردانیدن سودمند می‌باشد.

زیرا با این روش هزینه‌های زیاد مدیریت کردن کامپیوتر حذف شده و مقدار هزینه‌ای که بابت سخت انگیزه ها باید صرف شود به طور طبیعی کمتر خواهد شد.

زیرا برای به کارگیری هر کاربر احتیاج به یک تین کلاینت می‌باشد که حائز بها پایین‌تری نسب به یک دستگاه پی سی می‌باشد.